Beste Cocon-vrienden
De laatste dag van 2020! 30 jaar Cocon Reizen. Een jubileumjaar.
Zo begon het toch althans, met een onvergetelijk feest in Rotterdam, inmiddels bijna 10 maanden geleden.
Het zou een boeiend reisjaar worden. We houden het nog in petto voor het jaar dat komt. We bleven fysisch van elkaar verwijderd. En toch waren we ook dichtbij.
Hoe zag Cocon in 2020 er uit, achter gesloten deuren? Enkele markante momenten…
Midden maart begrepen Fabienne en ikzelf dat we op ons kantoor voorzichtig moesten zijn. We kwamen beurtelings naar kantoor met boodschappen en to-do-lijstjes voor elkaar. Bussen ontsmettingsgel en alcoholspray kregen hun plaats bij het kantoormateriaal. PC-klavieren, telefoontoestellen, klinken en werktafels werden bijna dronken van de alcohol. Maar het bleek echt de foute kant op te gaan. Fabienne bleef thuis vanaf 17 maart. En we bellen af en toe om onze bezorgdheid te delen over familie en het gemis te ventileren.
De citytrip Parijs sneuvelde als eerste. En daarna ook stap voor stap alle andere afreizen, sommigen zelfs pas op het laatste moment. We zochten naar alternatieve bestemmingen, dichterbij en veilig georganiseerd. Maar in Nederland werden we snelheid door het virus gepakt.
Uiteindelijk gingen enkel een reisje naar de Gaume en twee fietsarrangementen in Limburg door. Hoewel we erg blij waren om even terug met gasten op stap te zijn, was het anders. Het toezien op de veiligheid van gasten was soms stresserend, zowel voor mijzelf als reisleiding als voor de deelnemers zelf.
Ook onze vakantiewoning Fossee deelde in de klappen. Door de eerste lockdown werd alles geannuleerd tot begin juli. En na een drukke zomer in Limburg, gingen de deuren terug toe, nu al tot een stuk in januari.
Maar we hielden contact met elkaar. We startten met een Cocon-forum. We deelden verhalen en poëzie, filmpjes en reisreportages met elkaar. Het initiatief werd warm onthaald, zowel voor hen die deelden, als voor hen die ervan genoten. Gelukkig was het een heerlijke lente en lange zomer. Nooit heb ik zo genoten van het wisselen van de seizoenen in eigen omgeving. Wat een voorrecht om na de krokussen, de bloesems te beleven, en nog later het fluitenkruid en de herfstkleuren.
Na de zomer dacht ik dat het goed kwam. Maar het werd al snel duidelijk dat dit ‘whisful thinking’ was. Ondanks het innerlijk protest, moest ik toch toegeven dat het beleven van de seizoenen in eigen omgeving nog een tijdje zou doorgaan. Met het tanende daglicht en korter worden van de dagen, raakte ook wel eens de stemming zoek.
Terug tijd om onze reisvrienden terug op te zoeken. Wanneer de lange avonden begonnen te wegen, hielp Hugo ons van de grond met webreünies. We nodigden jullie uit om per reis herinneringen op te halen en beelden te delen. Het werden gezellige momenten online. Na de feestdagen gaan we er opnieuw mee verder. Hou dus je mailbox in de gaten.
Lieve mensen, ondanks dit rampjaar in het toerisme, wil ik jullie bedanken. Voor het lieve mailtje, voor het telefoontje, aan elkaar en aan ons adres. Ik wil je danken voor je enthousiaste deelname aan het Cocon-forum en de webreünies. Het betekende veel voor ons. En het stimuleert ons om met optimisme naar de toekomst te kijken.
Wellicht herken je wel een stukje van deze weemoed en dankbaarheid bij jezelf tijdens het voorbije jaar. Ik hoop dat je – ondanks bubbels en afstanden – iemand hebt waar je ‘echt’ bij terecht kan. Ook voor mij waren er momenten van verdriet en een stukje zelfbeklag, van frustratie en onzekerheid, van dankbaarheid en menselijke nabijheid. Ook kwam er ruimte voor andere dingen, een beetje creativiteit met haken en keramiek, mijn ventje verwennen met lekker koken en bakken. Literatuur die even niets te maken had met reizen, of wandelen en fietsen dichtbij huis.
En we zullen nog wel even geduld moeten hebben, maar nu toch met perspectief. De dagen gaan nu terug lengen. Binnenkort verschijnen de kleurrijke primula’s terug in de bloemenkramen, een eerste teken van lente in huis. En terwijl ze in Puurs ampullekes aan de lopende band produceren, maken wij ons klaar voor een nieuw jaar.
We houden het in het voorjaar nog even rustig. Wellicht komen we eerst met korte reisjes dichtbij, naargelang de maatregelen het toelaten. Dus hou goed de website cocon.be in de gaten. Een brochure komt er voor de eerste keer in 30 jaar niet. Hopelijk kunnen we dan vanaf de zomer de gemiste reizen van 2020 realiseren. De geplande data vind je alvast online. Het wordt ‘work in progress’.
Lieve mensen, het gaat jullie goed in 2021. Het vorige jaar willen we niet onmiddellijk vergeten. Iedere crisis creëert een vruchtbare bodem om te groeien, stimuleert creativiteit. Voor mij was het althans een jaar om alles even ondersteboven te halen. Om te kijken waar we verder naar toe willen met Cocon. Wel hoop ik van harte, dat jijzelf en jouw geliefden gezond mogen blijven. En dat we elkaar in een geest van optimisme mogen terugzien in het nieuwe jaar.
Gerd en Etienne
