logo
  • Reisblog Zwitserland: van Saanen naar Spiez

Chaque moment de notre vie est un nouveau départ
Une fin et un début, une liaison et une séparation

Yehudi Menuhin 1916-1999

Een nacht in Landhaus Saanen met meer wakkere dan slapende uurtjes. Plots is het herfst. Door de rillerige kou naar het station. Het Engelse koppel uit ons hotel blijkt uit de buurt van Oxford te komen. Ze leerden elkaar kennen in het National Youth Orchestra, zij met een viool, hij met een trombone. Ze komen graag naar Zwitserland en ze zijn gefascineerd door de Zwitserse spoorwegen. Op de Golden Pass naar Gstaad delen we de plaats met een jong stel uit Taiwan. Een vibrerend gesprek en een leuke link naar Amy, onze schoondochter uit Taiwan.

We wandelen door Gstaad op deze vroege zondagochtend. Het klokkegelui wordt begeleid door jazztonen die vroege toeristen naar de conditorei lokken. Geen gejodel, alpenhoorn of accordeon in deze exlusieve plaats. De houten chalets zijn stuk voor stuk berispeloos gerestaureerd. Het houtsnijwerk van de bovenste etages kadreren de meest exclusieve merken. Dames poseren met fotoglimlach en voetje vooruit voor de etalages van Prada, Bucherer en Rolex. Eenmaal de klik van de camera of i-phone, valt hun uitdrukking terug in hun gewone plooi.

Een Chinese reisleider laat zijn bende los bij het station en geeft instructies waar men sandwich en koffie kan vinden. Ze struinen rond van kunstwerk naar fontein, de ene na de andere selfie. Het prestigieuze Palace Hotel toornt uit boven de dorpsstraat, scène waar de geheimen en intriges van de beau monde zich afspeelden vroeger en nu.

We checken in op de Golden Pass Express naar Spiez. Deze keer met een tractatie voor de verjaardag van Etienne, een wijntje met lunchsnoepertje. De houding van onze discrete buren verraadt dat ze ons verstaan. Inderdaad, Nederlanders uit Zeeland. Ook zij blijken reisleiders te zijn geweest. Na hun vraag wat mijn favoriete bestemming is, blijken ze ook een nauwe band te hebben met de Schotse Hebriden. Als predikanten horen zij tot de Iona Community in Nederland. Hoe bijzonder is dit. Het gesprek gaat over wat je wel en beter niet vertelt als gids, hoe je omgaat met pluraliteit van jouw reisgezelschap. Maar hoe dan ook: is dit toeval? Hoe vreemden elkaar echt ontmoeten. 

Ondertussen blijft het landschap mooi, wolken en zon wiselen af. De smalle vallei is grillig geaccidenteerd. Boerderijen zoeken geschikte plaatsen op de terrassen, geboetseerd door vroegere gletsjers. In Spiez nemen we afscheid.

Eerst naar ons hotel in Spiez: een warme ontvangst met een drankje. Ondertussen is het terug nazomer. We wandelen naar het Schloss en kerkje. Heel boeiend voorgesteld met een mooie inkadering van het plaatselijke verhaal in de geschiedenis van Zwitserland en West-Europa. Daarna klauteren we veel te warm gekleed tussen de wijngaarden omhoog. We genieten van het uitzicht op de Thuner See. Een klein hapje en dan een weldoende nacht.